Depresja

Zaburzenia depresyjne występują pod różnymi postaciami
w przebiegu chorób afektywnych. Wyróżniono następujące formy depresji:
 
  • Depresja w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej
  • Depresja jednobiegunowa
  • Dystymia
  • Depresja poporodowa
  • Depresja sezonowa
  • Spleen
Omówienie powyższych form można najprościej znaleźć na portalu: wikipedia
 
Alternatywną terapią do farmakoterapii zaburzeń depresyjnych jest EEG Biofeedback (cennik EEG Biofeedback). W literaturze poświęconej badaniom efektów EEG Biofeedback w terapii depresji, fundamentalne znaczenie ma praca Davidsona i wsp. (1990) oraz praca Penistona i Kulkosky (1989). Badacze ci wykazali korzystne efekty terapii falami theta-alfa na weteranach wojny wietnamskiej z wieloletnim bagażem uzależnień od narkotyków i alkoholu.
 
Współczesną kontynuacją terapii alfa-biofeedback jest praca Escolano i wsp. (2014). Autorzy, w grupie 50 pacjentów z dużą depresją, stwierdzili poprawę pamięci roboczej połączoną z poprawą stanu emocjonalnego
oraz efektem fizjologicznym w postaci zwiększenia gęstości prądu fal alfa w zakręcie obręczy podkolankowatym. Powyższa część kory mózgowej jest odpowiedzialna 
za zaburzenia depresyjne i jest w znacznym stopniu zablokowana w przebiegu choroby. Linden i wsp. (2014) również kontynuowali schemat terapii Davidsona
i uzyskali zmniejszenie wskaźników depresji o 7 punktów w 17 punktowej Skali Hamiltona dla małej depresji.
 
Współczesne badania nad wpływem Biofeedback na czynność różnych obszarów mózgu, wykorzystują funkcjonalny rezonans magnetyczny (fMRI) (Young i wsp. 2014). W badaniach tych wykazano korzystny wpływ terapii biofeedback na aktywność ciał migdałowatych w leczeniu depresji. Autorzy uzyskali pozytywne wyniki
już w ciągu 4, 
20 minutowych sesji terapii.
 
Najnowsze badania wykorzystujące technikę fMRI i LORETA pozwalają na śledzenie przetwarzania informacji
w sieciach neuronalnych mózgu. Badania takie wykazują iż w różnych postaciach depresji występują zaburzenia w szeregu sieci poznawczych, takich jak Default Mode Network. W sieci tej stwierdzono, w zaburzeniach depresyjnych, nadmierną liczbę połączeń (nadmierną konektywność) pomiędzy zakrętem obręczy podkolankowatym a brzuszno-środkowym obszarem przedczołowym. W centralnej sieci wykonawczej (CEN) występuje w depresjach deficyt połączeń pomiędzy grzbietowo-boczną korą przedczołową a tylną korą ciemieniową. Z kolei w sieci istotności (ważności) (SN), której funkcją jest wykrywanie istotności informacji dochodzącej z zewnątrz i z wnętrza organizmu, stwierdzono nadmierną aktywność połączeń przedniej wyspy
z ciałami migdałowatymi mózgu. Powoduje ona nadmierny lęk i nadmierne przeżywanie negatywnych emocji,
co jest istotnym elementem zaburzeń nie tylko depresyjnych lecz również zespołu stresu pourazowego
i autyzmu.
 
Współczesne metody terapii EEG Biofeedback (Neurofeedback) pozwalają oczywiście na regulację i naprawę powyższych zaburzeń, nie powodując skutków ubocznych, bez konieczności wprowadzania obcych substancji
do organizmu.
 
LITERATURA
 
  1. Escolano C. i wsp. A controlled study on the cognitive effect of alpha neurofeedback training in patients with major depressive disorder. Frontiers in Behavioral Neuroscience, 2014, 8, 296, 1-12.
  2. Linden D.E. i wsp. Neurofeedback and networks of depression. Dialogues in Clinical Neuroscience, 2014, 16, 1, 103-112.
  3. Davidson R.J i wsp. Approach-withdrawal and cerebral asymmetry: emotional expression and brai physiology. J Pers Soc Psychol 1990, 58, 330-341. 
  4. Young K.D i wsp. Real-time fMRI neurofeedback training of amygdala activity in patients with major depressive disorder. PloS One, 2014, 11, 9(2): c. 88785.